Just Delphine

De Theo van zonen09 zagen jullie hier al vaak verschijnen dus je zou denken dat ik die blindelings kan maken. En inderdaad de handleiding heb ik niet meer nodig, tenzij je mij in een zaal vol leuke madammen zet... Dat is wat er gebeurde op de naaidag die Davina in januari organiseerde. Ik was zo geconcentreerd aan het tetteren met Kelly dat ik mijn beleg vergat aan te stikken. Uiteraard zag ik dat pas nadat de schoudernaden al gesloten en doorstikt waren... de kraag hing er trouwens ook al half aan. De kraag losmaken dat zag ik nog zitten maar die schouders losdoen was er teveel aan, ik besloot dus om deze keer een knopenpad te voorzien. Maar omdat aanpassingen en tetteren geen goeie combinatie bleken, heb ik de boel maar aan de kant gesmeten tot een volgend keertje. Het knopenpad is zeker niet perfect maar het hemd is draagbaar en dat is wat telt. Bij deze is het eerste stuk voor de lente van 2018 een feit. Het op de foto krijgen was een ander paar mouwen, te ko

For English scroll down Deze gebreide trui die ik van mijn mama kreeg draag ik heel graag, alleen zijn de meeste van mijn longsleeves donkerblauw of versleten. Deze zwarte past daarentegen heel mooi maar één longsleeve is natuurlijk weinig om te combineren met een trui. Net nadat ik de eerste longsleeve in deze interlock maakte bestelde ik meer, deze keer bij modestofjes want de kwaliteit is echt super. Zo maakte ik nog een longsleeve (of ja eigenlijk 3/4 mouwen ;-) ) met het Maggie patroon die bij deze trui past. Ik vond ook nog een restje van deze jurk waar ik met wat puzzelen nog een 3/4 reagan uit kreeg. Ik had niet genoeg stof voor lange mouwen of doorlopende strepen maar wel genoeg voor een leuk exemplaar. A few weeks ago it was quite cold in Belgium, we even had some snow (some=not that much ;-) ). So I was wearing trousers and sweaters instead of dresses most of the time, but I still don't own a lot of longsleeves, so I was having some trouble.

Het is al eventjes (ok understatement: al heel lang) geleden dat ik nog eens een snel receptje op de blog plaatste maar intussen heb ik er terug eentje (hier vind je de eerste en de tweede terug): Hoe het heet, dat weet ik eigenlijk niet want het is een mix van vanalles ;-) maar laten we het macaroni met een extraatje noemen Benodigdheden: - macaroni (of andere pasta als je dat liever hebt) - kaas - melk - boter - vloeiende bloem - erwtjes - hamreepjes - hazelnoten Kook de erwtjes eventjes gaar (ik neem altijd diepvrieserwtjes omdat die knapperiger zijn) en plet de hazelnoten in kleine stukjes (in een plastic zakje met de deegrol erover is vrij efficiënt). Kook ook de pasta gaar en maak intussen kaassaus, als je het nog sneller wilt dan kan je ook met mascarpone werken ipv kaassaus. Voeg de pasta, erwtjes, saus, hazelnoten en hamreepjes samen en laat nog eventjes op het vuur staan tot alles warm is. Dat is het eigenlijk ;-). Ook deze keer

Het petekindje van mijn man kreeg al enkele keren zelfgemaakte cadeautjes. Ze heeft ook nog twee broertjes van 3 en 4 jaar oud. Met de Sint zorg ik er ook voor dat zij niet vergeten worden want die goeie man komt bij alle brave kindjes. Maar bij het voorlezen van de nieuwjaarsbrieven had ik enkel een pakje voor haar voorzien (andere jaren zijn haar broertjes er niet bij). Die twee kleintjes begrepen er niets van maar ze bleven heel braaf. Tegen het einde van het bezoek vroeg de jongste heel lief 'of we nog eens terugkwamen, met andere pakjes. Voor de broers ofzo?' Denk er maar twee schattige snoetjes bij. Tja wat kan een mens daar tegenin brengen? Ik dook dus in mijn stoffenkast en vond er dit couponnetje van bij Madeline. Ik kocht het enkele jaren terug voor een geboortegeschenkje waar ik uiteindelijk iets anders voor koos dat beter bij het kaartje paste. Met wat puzzelen kreeg ik er nog twee stukken uit. Als eerste het t-shirt uit SVDHZ 3 en als tweed

Davina riep ons nog eens op om mee te doen aan een sew challenge en zij die mij kennen weten wel al dat ik daar geen nee tegen zeg. Ik werd deze keer gekoppeld aan Lieve. Haar blog volg ik al een tijdje en veel van de stukken die ze maakt zouden ook zo in mijn kleerkast kunnen hangen, een goeie combinatie dus. Ik kreeg van haar de volgende criteria: - iets voor in je interieur - gebruik paspel - recyclage of iets uit je voorraad Enkele maanden terug kreeg ik van Peter zijn oma deze wolmand cadeau, ze vertelde mij wel dat ze wat moest opgelapt worden maar ik zag het direct zitten. Om de één of de andere reden bleef het project wel wat liggen, ik wou de mand in het wit krijgen en dat leek me net iets gemakkelijker in de zomer. Maar Lieve gaf me dus de ideale schop onder mijn kont. Ik koos voor een spuitbus om de mand in het wit te spuiten omdat het teveel werk zou zijn om met een borstel al die afzonderlijke stukjes wit te krijgen. Het weer werkte eigenlij

De Chess sweater was de eerste sweater die ik ooit voor mijn wederhelft maakte, toen uit één of ander scuba achtig stofje. Aangezien het één van de eerste keren was dat ik met rekbare stof werkte was het verre van perfect maar hij werd wel gedragen. Intussen is dat exemplaar serieus gekrompen in de was en werd hij verbannen naar de 'werken in de tuin' hoop. Tijd dus om het patroon nog eens boven te halen. Ik verlengde deze keer de patroondelen wat en nam verder eerst de boorden zoals ze bij het patroon horen (of toch zoals ik ze overgetekend had, na al die jaren weet ik niet meer of dat exact die uit het patroon zijn). Dat laatste bleek geen goede optie, ze waren echt wel te breed toen hij alles paste. Eerst wou ik het nog zo laten, maar dan stak mijn perfectionistisch kantje de kop op en knipte ik alle boorden er terug af en versmalde die voor een groot stuk. Nu ben ik er een pak tevredener mee. Het stofje van het voor- en achterpand kocht ik

Af en toe zag ik heel mooie foto's van houten juweeltjes gemaakt bij Superette Ninette op instagram verschijnen. Dat wou ik ook. Er stond toen niet direct een workshop gepland maar je kan er ook zelf eentje organiseren als je met voldoende personen bent. Dat leek eerst te lukken, maar toen er plots nog iemand afgezegd had, werd het wel heel spannend. Ik denk niet dat ik nog snel zelf iets zal organiseren. Maar eind goed al goed, gisteren zaten we dan in het gezellige winkeltje in Lier juweeltjes te maken. Omdat juweeltjes vooral gedragen moeten worden, koos ik vooraf in mijn kleerkast een outfit uit om ze mee te combineren. Ik koos voor dit blauwe kleedje . Het idee voor mijn eerste paar oorringen was er snel, een bijpassende ketting verzinnen vond ik moeilijker maar ik besloot om voor eenvoud te gaan. Er was nog tijd om een tweede setje te maken, hierbij wou ik persé eens de stempels uittesten en ook de zachte randjes van deze parels wou ik zelf pro